Budynek ujęty jest w kujawsko-pomorskiej ewidencji zabytków oraz znajduje się w strefie „A” ochrony konserwatorskiej. Powstał w 1867 roku, a decyzje o budowie budynku podjął ksiądz Piotr Wawrzyniak. Budynek znajduje się przy jednej z najbardziej rozpoznawalnych ulic Inowrocławia. Swoim wyglądem budynek nawiązuje bezpośrednio do inowrocławskich kamienic, które znajdują się na całej długości ulicy solankowej, jak i ulicach starego miasta. Budynek przeszedł kilka remontów, jednakże władze banku zawsze dążyły do zachowania jego pierwotnego wyglądu. Budynek murowany, dwukondygnacyjny, całkowicie podpiwniczony ze strychem użytkowym. Zakres prac obejmował: malowanie elewacji budynku wraz z naprawami istniejącego tynku i z zachowaniem istniejącej kolorystyki wraz z remontem dachu polegającym na ułożeniu jednej warstwy papy termozgrzewalnej na istniejącą papę termozgrzewalną. Podczas remontu zastosowano tradycyjne materiały budowlane i wykończeniowe, zgodnie z opinią WKZ.
Inwestor:
Bank Spółdzielczy w Inowrocławiu
Wykonawca:
Wielobranżowa Firma "AWPO" s.c.
Inowrocław
Kierownik budowy:
Janusz Tambor